>

Von Möller un de Biene Maja

#
Gruezi, Hallo und Servus aus Reschewedder Siddi. Alles im Urlaub, kaaner dehaam – un isch häng mal widder fürnixunwiddernix uff de Gass rum. Gugge mer doch emol, was sich so gedaan hat, in de lezzde Tache. Zum aane haast de Toppmöller ab heut nur noch Möller. Topp isser ja net mehr. Hahaha. Ob mer sisch da so doll freud, waas isch aach net. Im Moment jedenfalls sinn die Amadöre vom HaEsVau deoreedisch in der gleischen Lischa wie die Broofis von denne. Awwer uffschdeische kenne se ja net aus de Regonallicha Nord, abbschdeische dagesche kenne die Grooße scho. Drügge mer die Däumscher, dass de Dino der Lischa nett so alt werrd, wie de Maggad gesdern aussah.

Währenddesse hammer ja unsern Schbass mit denne Biene Majas aus dem Vorort von Lüdescheid. Nochbrässidend Niebaum, der aale Babbsack schwöört Hals un Bein, dasser nie unnerschriwwe hat, dasser uffgibbt. Brombt bräsendiiert a Zeidung genau des Geschedeil – und jetz isser fott de Brässidend. Womid aach gekäärt wär, wie „Brässidend“ und „Brässendiern“ zusammehängt.

Sebb Maier is übrigens vom Maddäus als Nationaltorhüüder von Ungarn ins Geschbräch gezoche worn – hoffendlisch flüdert der dem Kiraly net so komische Sache ins Ohr. „da kannsde disch uffänge, der Kahn is besser“. Kiraly verschdeht nämlisch im Geschesatz zu Maier un Maddäus Deutsch. Abrobbo Maddäus. Der is letzden Endes für die Ungarn das fleischgewoddene 4:2 vom Endschbiiel vierunfuffzisch, so was wies Golden Goal fuffzisch Jahr schbäääder.

Im End alles egal, Hauptsach, mir haache mosche die „Sech’zger“ vom Agger. So, do kimmt aans, isch muss weiddä.

Tschö, machts gut; und denggt drann:

Wenns, eng werrd, nemmt oifach mol die Hand ins Heft.


Teilen